rygiel

rygiel {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż III, D. rygielgla; lm D. rygielgli {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'mechanizm zamykający, złożony z metalowej sztabki lub pręta wprowadzanego ręcznie albo za pomocą klucza do odpowiedniego otworu lub skobla; także: ta sztabka; zasuwa': {{/stl_7}}{{stl_10}}Puściły rygle włazu. Zasunąć rygiel. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'urządzenie mechaniczne blokujące ruch innych części mechanizmu, maszyny' {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}bud. {{/stl_8}}{{stl_7}}'poziomy lub pochyły pręt konstrukcyjny łączący słupy drewnianego szkieletu budowlanego; także: belka dzieląca na mniejsze części szkielet ściany albo wydzielająca w niej otwory okienne i drzwiowe' {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_8}}geogr. {{/stl_8}}{{stl_7}}'wał skalny, ziemny odgradzający kocioł polodowcowy od niższego odcinka doliny lub odgradzający jeziora' <niem.> {{/stl_7}}